30.1.11

ანა სმოლაკი / Anna Smolak


საუბარი: თეთრი კურდღლის კვალდაკვალ!

Talk: Follow the White Rabbit!


11.02.2011, 19:00


თანამედროვე ხელოვნების ცენტრი – თბილისი

Center of Contemporary Art –Tbilisi (CCAT)

მისამართი: დ. აბაშიძის ქ. 10

Address: D. Abashidze str. 10

თანამედროვე ხელოვნების ერთი-ერთი თვისება, ინტერაქტიულობა (ურთიერთქმედება) განსაკუთრებით აახლოებს მას ბავშვებთან. ეს თვისება ამცირებს მანძილს ნამუშევრსა და მაყურებელს შორის და აიძულებს დამთვალიერებელს გახდეს ნამუშევრის ნაწილი. უცნაურია, მაგრამ მოზრდილ ადამიანებს გაციელბით უფრო გვიჭირს ასეთ სიტუაციასთან გამკლავება. მუზეუმში, თექის ჩუსტების ტარებით შებოჭილნი, ჩვენ გაუბედავად ვმოძრაობთ საგამოფენო სივრცეებში, ვუპირისპირებთ ჩვენს ცოდნას მსოფლიოს შესახებ და ფორმებს, რომელთა გაგება გვიჭირს. ჩვენ ხშირად ვართ უსუსურნი, როდესაც ვრჩებით უახლესი დროის ხელოვნების პირისპირ.


ბავშვებისთვის, მათი სპონტანურობის წყალობით, უფრო იოლია დააკმაყოფილონ თანამედროვე ხელოვნების მოთხოვნები, მათ ძალუძთ შევიდნენ მაყურებლის და ხელოვნების ნიმუშს შორის სიმბიოზურ, დინამიურ ურთიერთობაში. ბავშვების ხელოვნებაში მონაწილეობის აუცილებლობა აშკარაა. როდესაც ხელოვნების ნიმუშთან კონტაქტი დგება, ჩვენ ვმდიდრდებით ახალი განცდით, და ყოველი განცდა, გადატანილი რეფლექსიაში, გვმატებს თვითშემეცნების ახალ ნაწილაკს.


ხელოვნება გვასწავლის აბსტრაქტულ აზროვნებას, რომლის მეშვეობითაც ვითარდება ჩვენი შემეცნების და განმარტების უნარი. ვინაიდან ხელოვნება იყენებს მოტივებს და ვიზუალურ სახსრებს ყოველიდღიური ცხოვრებიდან, ეს უადვილებს ბავშვებს გაიგონ და სახელი დაარქვან მას. ამავდროულად, ირჩევს რა მოვლენას სტიმულების უსასრულო რაოდენობიდან, ხელოვნება გვაჩვევს კონცენტრაციას და კრიტიკულ აზროვნებას.


ანა სმოლაკის საუბრის თემაა მისი თაკურატორობით ორგანიზებული გამოფენა “თეთრი კურდღლის კვალდაკვალ!”, რომელიც ჩატარდა კრაკოვში, თანამედროვე ხელოვნების გალერეა Bunkier Sztuki -ში 2010 წლის სექტემბერ-ოქტომბერში. გამოფენის მოწყობის მიზანი ბავშვების მხრიდან კულტურულ ღონისძიებებში ჩართვის უზარმაზარი საჭიროება გახლდათ. საუბარი განიხილავს ამ მოვლენასთან და თემასთან დაკავშირებულ სამ საკითხს: კურატორის როლი, გამოფენის საგანმნათლებლო-შემეცნებითი დანიშნულება, ხელოვანების და ხელოვნების ნიმუშის მიზანი.



Contemporary art has a characteristic which makes it particularly close to children: it invites interaction. It shortens the distance between the work and the audience, causing the spectator to become a part of the work. Paradoxically, it is much harder for us grown-ups to find ourselves in such a situation. Burdened with the memory of the felt slippers worn in museums, we shilly move around the gallery, confronting our knowledge about the world with forms which are difficult to understand. We often remain helpless, when faced with the offering of the most recent art...


However, children - thanks to their spontaneity - find it much easier to meet the expectations of contemporary art; they are capable of entering a symbiotic, extraordinarily dynamic relation between the audience and the work. What can art offer in exchange? The necessity for children to participate in art seems obvious. When in contact with a work of art, we become enriched with new experiences, and each experience, digested into a reflection, brings another piece of self knowledge.


Art teaches abstract thinking, through which it develops our perceptive and interpretative powers. Because art uses motives and visual means present in everyday life, it makes it easier for children to name it and to understand it. At the same time, by selecting phenomena from an infinite number of stimuli, it teaches concentration and critical thinking.


In her talk Anna Smolak's will focus on an exhibition for children Follow the White Rabbit!, which took place during 09.-10.2010 at Bunkier Sztuki Contemporary Art Gallery, Krakow. The exhibition has been organised to meet the tremendous demand for encouraging active participation in culture by children. Talk will point out three main issues, which where important for this exhibition: curators role, importance of educational practice in term of mediating contemporary art and purpose/ intention of an artwork.

http://www.bunkier.art.pl/en/exhibitions/show/130

Photos © Rafal Sosin


ანა სმოლაკი (დაიბადა 1976 წ.), კურატორი. დაამთავრა ხელოვნების ისტორიის ფაკულტეტი იაგიელონიის უნივერსიტეტში კრაკოვში (The Jagiellonian University), ასევე ასპირანტურა კულტურულ დიპლომატიაში კოლეგიუმ სივიტას უნივერსიტეტში (Collegium Civitas) და ადამ მიცკევიჩის ინსტიტუტში ვარშავაში. 2004 წლიდან იგი მუშაობს გალერეა Bunkier Sztuki კრაკოვში. მანამდე იგი უძღვებოდა კერძო გალერეას “Sito”, რომელიც ხელს უწყობდა ახალგაზრდა მხატვრებს. იგი იყო თანაკურატორი პროექტისა “ტრანსკულტურა” (2006-2008). 2008 წელს მან ორგანიზება გაუწია საერთაშორისო კონფერენციას ევროპული წლის კულტურათაშორისი დიალოგის ფარგლებში სათაურით: “ტრანსკულტურა: XXI საუკუნის ხელოვნება და მიმდინარე რეალობა”. იგი იყო თანაკურატორი გამოფენისა “თეთრი კურდღლის კვალდაკვალ”, რომელიც შეისწავლიდა ბავშვების მიერ თანამედროვე ხელოვნების აღქმის საზღვრებს (2010). მან მიიღო მონაწილეობა ხელოვნების კურატორების საზაფხულო სემინარში “პოსტ სოციალიზმი და მედია ტრანსფორმაცია: რეპრეზენტაციის სტრატეგიები” (AICA; ერევანი, სომხეთი, 2007) და სემინარში “გალიცია. ევროპის ისტორიული რეგიონი” (საერთაშორისო კულტურული ცენტრი; კრაკოვი-ლვოვი, 2001). იგი განსაკუთრებით დაინტერესებულია პროექტებით, რომლებშიც ჩართულია სხვადასხვა დისციპლინები.

ანა სმოლაკის ყოფნა GeoAIR-ის რეზიდენციაში არის მისი პროექტის ღრმა კვლევის ნაწილი, რაც მოიაზრებს ხელოვანთა სახელოსნოების სტუმრობას და უახლესი დროის ხელოვნების გაცნობას, რომელიც ხშირად წარმოიშობა ოფიციალური იდიომების საწინააღმდეგოდ, ინსტიტუციონალური ჩარჩოების მიღმა და, რომელიც ძალზედ მგრძნობიარედ რეაგირებს სულ მცირე სოციალურ ცვლილებებზეც კი. ამ კვლევების შედეგი იქნება კავკასიის რეგიონის თანამედროვე ხელოვნების გამოფენა გალერეაში Bunkier Sztuki,, რომელიც ასევე გავრცელდება კრაკოვის საზოგადოებრივ სივრცეში.


Anna Smolak (born 1976), curator. Graduated from the Jagiellonian University in Krakow, faculty History of Art as well as Cultural Diplomacy Postgraduate Studies at the Collegium Civitas and Adam Mickiewicz Institute in Warsaw. From 2004 working for the Contemporary Art Gallery Bunkier Sztuki in Krakow. Before she had run private “Sito” Gallery promoting young artists. Co-curator of the TRANSKULTURA project (2006-2008). In 2008 she organized international conference accompanying European Year of Intercultural Dialogue entitled “Transkultura: Art and Fluid Reality of the XXI Century”. Co-curator of the “Follow the White Rabbit” exhibition exploring the bounds of children’s perception of contemporary art (2010). She took part in the International Summer Seminar for Art Curators “Post Socialism and Media Transformations: Strategies of Representation” (AICA; Yerevan, Armenia, 2007) and “Galicia. Historical region of Europe” seminar (International Cultural Center; Krakow-Lviv, 2001). She is particularly interested in projects that involve different disciplines.

Anna Smolak’s stay at GeoAIR residency is part of her in-depth research project based on studio visits to source the most up-to-date art, which, frequently, is created in opposition to the official idiom, outside of the institutional framework, and which reacts most sensitively to even the least social changes. The result of the research is an exhibition of contemporary art from Caucasus region at Bunkier Sztuki Contemporary Art Gallery, which will also make use of public spaces in Kraków.


ანა სმოლაკის კვლევითი პროექტის და გეოეარის რეზიდენციაში სტუმრობის მხარდამჭერები არიან:/ Anna Smolak's research project and residency stay at GeoAIR is supported by: Adam Mickiewicz Institute and the European Cultural Foundation (ECF) in collaboration with the Open Society Institute (OSI) through the STEP beyond Travel grants:






4.1.11

პელინ ტანი / Pelin Tan

ნორმალიზაცია ან.... რაიმე ალტერნატივა?

Normalization or... any Alternative?


22.01.2011, 17:00


გიორგი ლეონიძის სახ. სახელმწიფო ლიტერატურის მუზეუმი

Giorgi Leonidze State Literature Museum

მისამართი: ჭანტურიას ქ. 8

Address: Chanturia St. 8


უკანასკნელი ათი წლის მანძილზე, ქალაქი სტამბული აწყდება ურბანული სივრცეების გაშმაგებულ ტრასფორმაციას სახელმწიფოს მხრიდან, მუნიციპალიტეტის ინიციატივით და გლობალური კერძო ინვესტიციებით. უფრო მეტიც, ყოველწლიურად ფართოვდებიან სახელოვნებო ინსტიტუციები და კერძო მუზეუმები; და დამოუკიდებელი სივრცეები კარგავენ თავიანთ სივრცეებს. და მაინც, ესეთ უზარმაზარ ქალაქში არ არის საკმარისი დამოუკიდებელი სივრცეები, ინსტიტუციები დამოუკიდებელი ხელოვანებისთვის, ჯგუფებისთვის და კურატორებისთვის.

რა გლობალური და ლოკალური ზეგავლენა აქვს სტამბულის საერთაშორისო ბიენალეს ქალაქში სახელოვნებო სივრცეებზე? ვინ ნახულობს სარგებელს ასეთი ინტენსიური ინტიტუციონალიზმით? რა სისულელე იყო “European Cultural Capital Project of Istanbul” (სტამბულის ევროპული კულტურული დედაქალაქის პროექტი) 2010 წელს?

როგორც ორგანო, ძალა, რას გულისხმობს სახელოვნებო ინსტიტუცია/სივრცე ურბანულ სივრცეში?

პრეზენტაცია შეეხება უკანასკნელი ათი წლის მანძილზე სტამბულის განვითარებას კულტურის სფეროში, ურბანულ ტრანსფორმაციასა და ცვლილებებთან მიმართებაში. პრეზენტაცია იქნება პროექცია და ქალაქ თბილისის კონტექსტში დასვამს შეკითხვას: სჭირდება თუ არა ქალაქს ბიენალე? როგორი უნდა იყოს მუნიციპალიტეტის კულტურული პოლიტიკა? როგორი უნდა იყოს ხელოვანების მიერ ინიცირებული დამოუკიდებელი სივრცეების მომავალი?

ავირჩევთ თუ არა ხელოვნების და კულტურის ნორმალიზაციის გზას, რომელსაც ახალი ინსტიტუციები ჩაუდგებიან სათავეში თუ არსებობს რაიმე ალტერნატივა?

საუბრის ენა: ინგლისური, ქართული თარგმანით


In last ten years, the city of Istanbul is facing a rabid transformation of urban spaces by state-led, municipality initiations and global private investments. Moreover, art institutions and private museums are expanding each year; and independent spaces loose their spaces. Still, there are not enough independent spaces, institutions for independent artists, groups and curators among this expansion in such a huge city.

What is the global and local affects of international Istanbul biennial on the art spaces in the city? Who benefits in such intense of institutionalism? What was the crap of “European Cultural Capital Project of Istanbul” in 2010?

As an agency, what does an art institution/space means in urban space?

The presentation will be about the last ten years developments in the cultural field of Istanbul in relation to urban transformation and changes.The presentations will be a projection and will ask questions for the city of Tbilisi: Does a city need a biennial? What should be the cultural policy of the municipality? What should be the future of independent spaces of artist initiations?

Would we choose to go into normalization of art and culture led by new institutions or is there any alternative?

Language: English with Georgian Translation


პელინ ტანი არის სოციოლოგი და ხელოვნებათმცოდნე (დაიბადა 1974 წ.) 2001-2010 წლებში იგი იყო მკვლევარი სტამბულის ტექნიკურ უნივერსიტეტში, სოციოლოგიური მეცნიერების ინსტიტუტში. 2011 წელს პელინ ტანი მიწვეულია მასაჩუსეტის ტექნოლოგიების ინსტიტუტში, არქიტექტურის და დაგეგმარების სკოლაში, არქიტექტურის განყოფილების ACT (ხელოვნება, კულტურა და ტექნოლოგიები) პროგრამის მკვლევარ თანამშრომელად. მანამდე იგი იყო ნიურნბერგის სამხატვრო აკადემიაში არქიტექტურის და ურბანული კვლევების სამაგისტრო პროგრამაში მოწვეული პროფესორი (2008); ასევე მოწვეული ლექტორი ბერლინის ტექნიკური უნივერსიტეტის, ხელოვნების ისტორიის ფაკულტეტზე (2006-2007), და ტრიერის უნივერსიტეტში (2004). ტანი ამჟამად მუშაობს პუბლიკაციაზე “უპირობო (უსაზღვრო) მასპინძლობა და არქიტექტურა” (გამოქვეყნდება) და არის თანარედაქტორი (სეზგინ ბოინიკთან ერთად) პუბლიკაციისა დისკუსია საზოგადოებრივ სივრცეზე თანამედროვე ხელოვნებაში (Güncel Sanatta Kamusal Alan Tartışmaları (2007). იგი ასევე არის თანამედროვე ხელოვნების ჟურნალის Muhtelif-ის რედაქტორი და ავტორი სტატიებისა ისეთი გამოცემებისთვის, როგორებიცაა: გახდე სტამბული. ენციკლოპედია (Becoming Istanbul, An Encyclopedia (2008); როდესაც ნივთები ჩრდილს არ ტოვებენ (ბერლინის მე-5 ბიენალეს კატალოგი) (When Things Cast No Shadow (2008); გადატვირთული მეგასტრუქტურა (Megastructure Reloaded (2008) და თანამედროვე ხელოვნება თურქეთში: 1986-2006 (Contemporary Art In Turkey: 1986–2006 (2007).

პელინ ტანი არის სტამბულში DEPO-ს კურატორული საკონსულტაციო საბჭოს წევრი. იგი იყო კურატორი კვლევებზე დაფუძნებული მრავალი პროექტის და გამოფენის, რომლებიც თანამედროვე ხელოვნებისთვის ისეთ მნიშვნელოვან თემებს განიხილავს როგორებიცაა: ურბანული ადგილმდებარეობა და სოციალური კონფლიქტები; ალტერნატიული საგანმანათებლო ფორმატები; ინსტიტუციონალური კრიტიკა; სოციალური დამატებითი ღირებულება და გავრცელება.

2011 წელს პელინ ტანი იმუშავებს აზიაში არსებულ სახელოვნებო სივრცეების და შრომის კვლევით პროექტზე; იგი არის რედაქტორი სპეციალური გამოცემისა, მიძღვნილი სოციალური დამატებითი ღირებულების თემას; დამოუკიდებელი პედაგოგი და კურატირებას უწევს კნუტ ასდამის პერსონალურ გამოფენას (ივნისი, DEPO).

პელინ ტანი დაფუძნებულია სტამბულში, მუშაობს ტრანსლოკალურად.


Pelin Tan is a sociologist and art historian. She was a researcher at the Institute of Social Sciences, Istanbul Technical University, Istanbul (2001-2010). Tan is a research fellow in Spring 2011 at the ACT (Art, Culture, and Technology) program of the Department of Architecture – School of Architecture and Planning, Massachusetts Institute of Technology. Previously she was a guest professor at the Academy of Fine Arts, Architecture and Urban Research MA Program, Nuremberg (2008); and guest lecturer at the History of Art Departments at the Technical University, Berlin (2006–2007) and Trier University, Trier (2004). Tan is currently working on the publication Unconditional Hospitality and Architecture (forthcoming) and co-edited (with Sezgin Boynik) the publication Güncel Sanatta Kamusal Alan Tartışmaları [Public Space Discussion in Contemporary Art] (2007). She is also editor of Muhtelif contemporary art magazine, and has contributed to numerous publications including: Becoming Istanbul, An Encyclopedia (2008); When Things Cast No Shadow (catalog, 5th Berlin Biennale) (2008); Megastructure Reloaded (2008); and Contemporary Art In Turkey: 1986–2006 (2007).

She is a member of the curatioral advisory board of DEPO Istanbul. Tan curated several research-based projects and exhibitions that are consisting of issues in contemporary art: Urban localities and social conflict, Alternative education formats, Institutional criticism, Social surplus value and dissemination. For 2011, Tan is working on a research project of artist run-spaces in Asia and labor; editing a special issue on social surplus, freelance teaching and curating Knut Asdam Solo show (June, DEPO).

Pelin Tan is based in Istanbul, works trans-locally.

www.tanpelin.blogspot.com




Residency stay of Pelin Tan is supported by:

Open Society Institute, Arts and Culture Network Program